मलाई छोडी मेरो छाँया, कतै झरेछ। ...२
तिमीसंग आईपुग्दा, साझै परेछ।
मलाई छोडी मेरो छाँया, कतै झरेछ।

तेसै कतै बिते मेरा, चिसा-चिसा रातिहरु।...२
तातो माया सँगालेर...२,खोजीरहे साथीहरु...२।
वैश छँदा नभोगेको, रातै ढलेछ।
तिमीसंग आईपुग्दा, साझै परेछ।
मलाई छोडी मेरो छाँया, कतै झरेछ।

नलेखेको गीत मेरो, पाखाभरि गाए जस्तो। ...२
नदेखेको माया मेरो...२, आँखाभरि पाए जस्तो...२।
जिन्दगीको छेउमा कतै, ज्योती झरेछ।
तिमीसंग आईपुग्दा, साझै परेछ।
मलाई छोडी मेरो छाँया, कतै झरेछ।

जब-जब नेपाली गीत, संगीतको बारेमा सोचिन्छ वा चर्चा सुरु हुन्छ, नारायणगोपालको नाम सँगै जोडीएर आउँछ । मंसिर १९ अर्थात डिसेम्बर ४ तारिक, स्वरसम्राट नारायण गोपाल यस लोकबाट बिदा भएको २३ बर्ष पुग्दैछ तैपनी उनका गीतहरु आज पनि सर्बाधिक सुनिने र मन पराउने गीतमा पर्छन । बिक्रम सम्बत १९९६ असोज १८ गते काठमाडौं को किलगल टोलमा जन्मिएका नारायण गोपाल आज यसलोकमा हुनुहुन्न तर उहाँका सिर्जना जिवित छन, उहाँको स्वर जिवित छ । त्यो स्वर जस्मा अदभूत मिठास र गम्भिरता थियो, मान्छेका माया, प्रेम र बिरहका मर्मस्पर्शी भावहरु उनको स्वरमा सर्लक्क अटाएका थिए र नै त उहाँ यस लोकबाट बिदा भएर जाँदा लाखौं नेपालीको आँखा रसाएका थिए ।

वहाँको २३ औं पुण्य स्मृतिमा वहाँप्रति हार्दिक श्रद्धा सुमन ।