[बनै खायो डढेलोले, मनै खायो,
त्यहि मोरीको, पापी मायाले।]…२

आधा राती बिउँझिएर, जाउँ जाउँ लाग्छ।
डाँफे सरि वेग हानेर।
भोक पनि छैन मलाई, तिर्खा पनि छैन।
मन बुझाउने के पो गरेर।
खोला सुक्यो, खडेरीले।
यो ज्यान सुक्यो, वैगुनीको आशै आशाले।

बनै खायो डढेलोले, मनै खायो,
त्यहि मोरीको, पापी मायाले।

हसाईमै अल्झियो कि, बरै आँखा मेरो।
त्यो मायाको, चन्द्र वदन।
परेलीमै अल्झियो कि, कठै मुटु मेरो।
कति राम्रो, बोली बचन।
बाली लग्यो असिनाले।
जोवन लग्यो, बैमानीको झिल्के मायाले।

बनै खायो डढेलोले, मनै खायो,
त्यहि मोरीको, पापी मायाले।