लै लै लै लै, कठै बरिलै।
भन्ने को नै छ र, तिमी र मलाई।
लै, नि लै लै।
जाऊ डाँडै काटी, नौ डाँडै पारी।
तिमीलाई म छु, म तिम्रो साथी।
लै, नि लै लै।

सारंगी रोयो, कहाँ रोयो।
जहाँ रोयो मेरैं, मन छोयो।
[जाउँ माया सरर, पिर मान्ने को छ र।
माया भन्दा ठूलो नै, केछ र,नि लै लै।]…२

किन हुन्छ यो भेद र भाव।
एउटै होइन र, मानिस सब।
मदनलाई सोध, माया के हो।
मुनालाई सोध, त्याग के हो।
मानिस ठूलो, दिलले हुन्छ।
पीडामा मन, सबैको रुन्छ।
फेरी किन यो दोष, नि लै लै।

[जाउँ माया सरर, पिर मान्ने को छ र।
माया भन्दा ठूलो नै केछ र, नि लै लै।]…२

जति नै आउला, आँधी र बेहरी।
छेकौला सबै, हामी दुई मिली।
मनमा छ माया, पिरको छ भारी।
दुःख बिसाउने, तिमी छौ टारी।
आकाश मुनि, ओत लागौंला।
एकै गाँसले, भोक टारौंला।
आफ्नै सँसार बेस, नि लै लै।

[जाउँ माया सरर, पिर मान्ने को छ र।
माया भन्दा ठूलो नै, केछ र,नि लै लै।]…२