[के बर मागी फर्केउ भन, तिम्ले पुज्ने देउता सित।
दुनियालाई नभने नि, भन्न हुन्छ एउटा सित...२।]...२

मन्दिरबाट फर्किएकी, हाथमा फूलको थाली रै छ।...२
निदारको टिका माथी, सिउदो त्यसै खाली रै छ...२।
बर माग्दा सिन्दुर माग्नु, दिन्छन भने देउता सित।
दुनियालाई नभने नि, भन्न हुन्छ एउटा सित...२।

जिन्दगीमा कसैसंग, आखिर नाता जोड्नै पर्छ।...२
अरुले झै तिम्ले पनि, जन्म घर त छोड्नै पर्छ।
माईती घर त छोड्नै पर्छ।
स्वर्ग जस्तै घर माग्नु, दिन्छन भने देउता सित।
दुनियालाई नभने नि, भन्न हुन्छ एउटा सित...२।

के बर मागी फर्केउ भन, तिम्ले पुज्ने देउता सित।
दुनियालाई नभने नि, भन्न पर्छ एउटा सित...२।

[कुनै बाटोमा तिमी एक्लै, कुनै बाटोमा म एक्लै।
आकाश त एउटै देख्छु…२,तर धर्ती किन बेग्लाबेग्लै...२।]…२

तिमी नदि भई बग्छौ, म पहाड भै छेकिन्छु।…२
तिमी पहाड हुदाँ, म मैदानमै रोकिन्छु।
अस्ताई रहेछ घाम जुन।…२
तर साँझ बिहान एक्लै एक्लै।

पत्थरको चोट भन्दा,नमिठो एक्लोपन छ।…२
साथी छुटेर यात्रा, दुखिरहेको मन छ।…२
कहाँ थियो म जानु।…२
तर फर्कि कहाँ म एक्लै।

कुनै बाटोमा तिमी एक्लै, कुनै बाटोमा म एक्लै।
आकाश त एउटै देख्छु।…२
तर धर्ती किन बेग्लाबेग्लै।